Afleiding zoeken….om maar vooral niet naar die gevoelens te kijken die je dwars zitten. Veel bezig zijn met ‘de buitenwereld’, je begraven in je werk, veel nadenken, dingen weglachen… Mijn docent/inspirator noemde het ‘trucjes’. Wat een rotwoord! Hoezo trucjes? Ik heb helemaal geen trucjes! Dat was het eerste wat ik toen dacht.Maar toch…trucjes…een hele doos vol had ik. En een aantal daarvan werden me vervolgens in 1 klap duidelijk toen ik het woord trucjes liet bezinken.
Wie hield ik dan voor de gek met die trucjes? Nou…mezelf vooral. Mijn grootste truc? Nadenken, in mijn hoofd ‘schieten’, dat leidt zo lekker af van wat er in je lichaam gebeurt. Ook een goeie truc: juist wel gefocust zijn op je lichaam, maar dan vooral negatief; het afwijzen van hoe je eruit ziet bijvoorbeeld, een vetrolletje hier een en een rimpeltje daar..bah…rotlijf….Of blijven volhouden dat je ECHT wel weet wat je voelt, terwijl het tegenovergestelde waar is. Ik ben mezelf behoorlijk tegengekomen en voel steeds beter op welke momenten er toch nog trucjes om de hoek komen kijken.
Nou wil ik de trucjes niet direct afschieten, want ze zijn er voor een goede reden: jou te beschermen tegen hele nare gevoelens die je liever niet meer voelt. Een grote muur die voor je staat en o wee als iemand jou nog een keer kwetst, pijn doet of angstig maakt. En dat helpt voor een tijdje zeker heel goed..jou raakt het allemaal niet (meer).
Maar uiteindelijk kun je er gigantisch in vastlopen. Die muur die steeds dikker wordt, je beschermt jezelf tegen veel meer gevoelens dan ooit bedoeld.
Gevoelens, emoties… die willen ervaren, gevoeld en erkend worden. Wanneer jouw onderbewuste het niet toelaat om (nare) gevoelens te ervaren, dan lijkt het een tijd prima te gaan. Niks aan de hand, jij hebt die gevoelens niet. Weet dat je lijf een belangrijke graadmeter is voor hoe het met je gaat. Veel mensen zijn er heel goed in om die signalen langere tijd te negeren. Ach, zo’n pijntje ergens, dat gaat wel weer over…en die hoofdpijn ‘hoort nou eenmaal bij mij’. Als het pijntje dan weer verdwijnt, ben je blij. Zie je, het ging vanzelf weer over. Tot het pijntje ineens op een andere plek weer terugkomt. En weer heb je een reden om te denken dat het wel weer goedkomt.
Maar weet dat die pijntjes jóuw emoties zijn, die bijna als een laatste redmiddel via je lijf duidelijk willen maken dat ze vast zitten, dat je er iets mee moet doen om de energie weer te kunnen laten stromen.
Hoe zou het zijn als de energie die door jou heen stroomt, alle vrijheid krijgt om volop te stromen? Dat je niet langer belemmerd wordt in wat je voelt? Dat je niet continue situaties tegenkomt die je steeds weer triggeren op dat ene punt wat zo pijnlijk voor je was? Dat je oude blokkades los mag laten?
Met heel mijn hart wens ik jou toe dat je die balans weer terugkrijgt, dat je mag gaan ervaren dat hetgeen wat je zo diep had weggestopt, eindelijk herkend en erkend wordt. Laat die energie weer stromen.
Tijdens een gratis (telefonisch) kennismakingsgesprek kunnen we afstemmen wat jij nodig hebt en op welke manier ik je kan helpen. Een gesprek inplannen kan hier.